Wszawica mimo, że jest chorobą powszechną, wciąż należy do tematów tabu i wywołuje zakłopotanie u osób, które jej doświadczają. Istnieje powszechne przeświadczenie, że wszawica dotyka wyłącznie osób, które nie dbają o własną higienę, a zarazić się nią można w miejscach zanieczyszczonych i pełnych bakterii czy roztoczy. Nic jednak bardziej mylnego.
Środowisko występowania wszy ludzkiej
Wesz nie występuje tam, gdzie jest jej źródło pożywienia. Niezależnie od tego, czy zachowana jest higiena osobista, czy też nie. Wesz dzieli się na trzy rodzaje: głowową, łonową i ubraniową. Jednak najczęściej spotykaną i powszechną jest wesz głowowa. Identyfikowana jest zwykle u dzieci i młodzieży w wieku od 3 do 15 lat. Nie jest jednak wykluczone, że także dorośli mogą się nią zarazić. Przenoszenie wszy z żywiciela na żywiciela nie jest wyjątkowo trudne. Choć wesz nie jest tak skoczna, jak jej odpowiednik u zwierząt, czyli pchła, to nie ma też większych problemów z przemieszczaniem się. Tym samy, wszawicą mogą zarazić się zarówno dzieci przebywające i mające kontakt z większymi grupami innych dzieci, ale także w dużych skupiskach ludzi, jak np. tłoczne metro lub używanie tego samego grzebienia, spinek do włosów i innych akcesoriów. Atakuje niezależnie od długości, koloru czy czystości włosów.
Czym jest wszawica
Wszawica jest chorobą wywołaną przez wesz ludzką. Pasożyt atakuje najczęściej skórę głowy, „wpijając” się w nią i pożywiając krwią. Ze względu na wpuszczane pod skórę toksyny, wszawica wywołuje uporczywy świąd. Powstrzymanie się od drapania jest wówczas bardzo trudne, zwłaszcza w przypadku dzieci. Potrafią się one bowiem drapać nawet przez sen, tworząc rany na skórze głowy. Zaniedbana wszawica jest pod tym względem niebezpieczna, gdyż stale rozdrapywane podrażnienia i strupy mogą prowadzić do poważnych infekcji bakteryjnych.
Wszy są małych rozmiarów, sięgających do ok. 3 mm. Nie jest łatwo je dostrzec w przypadku, gdy włosy są jasnego koloru, ponieważ wszy mają barwę jasno beżową lub jasno brązową. Można je jednak zauważyć rozchylając włosy przy nasadzie, bowiem wówczas wszy zaczynają się dość szybko poruszać, aby ponownie ukryć się wśród włosów. Oprócz żywych pasożytów, na skórze występują również tzw. gnidy. Są to jaja wszy, które mierzą ok 1 mm. Swym wyglądem mogą przypominać drobny łupież, jednak różnią się tym, że przytwierdzone są do nasady włosa na tyle mocno, że występują problemy z ich odczepieniem.
Diagnostyka wszawicy
Zwykle wszawica diagnozowana jest w placówkach wychowawczych przez personel. Kiedy jednak nie dotarła do nas żadna niepokojąca informacja ze strony żłobka, przedszkola lub szkoły dziecka, ale zauważyliśmy, że dziecko często drapie się po głowie, może to być sygnał, że pojawiły się na jego głowie pasożyty. Kiedy zauważymy symptomy wszawicy, ale nie jesteśmy pewni swojej diagnozy, warto jest umówić konsultację u lekarza dermatologa lub lekarza pierwszego kontaktu. Specjalista z pewnością pomoże rozpoznać przyczynę swędzenia skóry głowy. Należy także pamiętać, że wszawica, choć w sposób bezpośredni zwykle nie wywołuje poważnych chorób, to pośrednio może do nich prowadzić. Dlatego nie można ignorować problemu wszy.
Leczenie wszawicy
Leczenie wszawicy zwykle bazuje na wykorzystaniu odpowiednich środków dostępnych w aptece. Mają one działanie bezpieczne dla skóry człowieka, ale zabójcze dla wszy oraz obecnych gnid. Postęp farmakologiczny pozwala dziś na zastosowanie kuracji jednorazowo, aby pozbyć się problemu. Warto jednak mieć na uwadze, że po pojawieniu się wszy, kurację powinni przejść wszyscy domownicy, a akcesoria do włosów powinny zostać zdezynfekowane, np. poprzez wygotowanie.
Źródło: Macromedica – Ginekolog w Warszawie
