Nigdy nie byłam na diecie, ponieważ nigdy nie miałam problemów z żołądkiem, trawieniem oraz nadwagą. Nie mogłam zrozumieć, jak można odmówić sobie dokładki obiadu, kawałka ciasta czy lodów. Zastanawiałam się, po co ludzie się męczą i umartwiają, bez przerwy licząc kalorie. Dlaczego czytają artykuły w stylu: co można zjeść na kolację – fakty o wieczornym posiłku? Uważałam, że należy po prostu unikać śmieciowego jedzenia, takiego jak fast foody, słodkich napojów gazowanych oraz nadmiaru słodyczy, a nasz organizm będzie okazem zdrowia. Czasem nawet i jak przesadziłam z ilością jedzenia przy stole, ale było to zazwyczaj podczas imprez, urodzin lub innych wydarzeń. Wtedy wpisywałam w okno wyszukiwarki frazę: Przejedzenie – skutki świątecznego obżarstwa. Zawsze jednak były to wyjątki, bo przeważnie jadłam to, na co miałam ochotę, bez ograniczeń. Wszystko zmieniło się całkiem niedawno, kiedy po badaniach krwi, zleconych przez lekarza pierwszego kontaktu, padła diagnoza – cukrzyca typu I. To był dla mnie ogromny szok. Nie przypuszczałam, że to mnie może kiedyś spotkać. Od tego momentu dokładnie zastanawiam się, co oraz w jakiej ilości mogę zjeść, na co sobie pozwolić, by poziom cukru we krwi był prawidłowy. Stale się badam oraz analizuję wyniki moich badań. Dokładnie też czytam etykiety kupowanych produktów i wybieram te, które nie będą mi szkodzić. Mam już sporą wiedzę na temat tej choroby i chętnie dzielę się moimi spostrzeżeniami z innymi ludźmi, którzy również borykają się z tą przypadłością.
