Gdańsk to miasto założone, podobnie jak Kraków, na niemieckim prawie lokacyjnym, co oznaczało, że decyzję o powstaniu miasta wydawano odgórnie, na bazie tego, co powiedział król, a nie na bazie uchwał sadowych, czy na bazie tego, co mogli stwierdzić sami mieszkańcy owego miasta lub handlarze, którzy przybywali do niego na regularne targi w sukiennicach. Dwór Artusa dla obecnych historyków sztuki to jeden z najpiękniejszych przykładów budynków tworzonych przez ludność miasta, a nie przez artystów epoki. Dwór Artusa w Gdańsku to siedziba potężnego bractwa kupieckiego, nazywało się ono bractwem Świętego Jerzego. Dwór oczywiście powstał w wieku XIV. Tradycja budowania dworów Artusa wywodziła się jeszcze z czasów feudalizmu, kiedy już wolni mieszczanie chcieli naśladować styl życia starego rycerstwa. Dwór Artusa to naśladownictwo miejsca, w którym spotykali się na przykład rycerze przy okrągłym stole w Anglii. Dbano o to, aby miejsca, w których właśnie takie okrągłe stoły miały istnieć były maksymalnie wyeksponowane. W dzisiejszym Gdańsku także Dwór Artusa znajduje się w miejscu, które większość mieszkańców może nazwać bardzo widocznym , usytuowanym w centrum, znajdującym się w tam, gdzie dzieją się rzeczy najważniejsze dla Gdańska.
