W Polsce obecnie funkcjonują rozmaite uczelnie, oferujące edukację wyższą, czego wynikiem jest posiadanie wykształcenia wyższego. Szkolnictwo wyższe posiada jednak hierarchię, która dzieli placówki ze względu na jakość i według niektórych poziom nauczania. Kryterium opiera się przede wszystkim na kadrze naukowej, zatrudnionej i prowadzącej działalność naukową, a także osiągnięcia dydaktyczne z tym związane. Najniżej usytuowane są wszelkiego rodzaju szkoły wyższe, których zresztą jest najwięcej w kraju, w porównaniu do pozostałych instytucji. kolejną w hierarchii jest akademia – choć w tej kwestii pojawia się także kwestia otwartych kierunków. Jak wiadomo, niegdyś medycyna była kierunkiem dostępnym wyłącznie na akademiach, a przecież jest to kierunek znajdujący się w czołówce najbardziej wymagających i trudnych. Na ostatnim miejscu i tym samym najwyżej w hierarchii placówek szkolnictwa wyższego znajdują się uniwersytety, których nawet nazwa historycznie i etymologicznie wskazuje na wyższość. Uniwersytety skupiają wśród kadry naukowej najwięcej profesorów, jak wiadomo najwyżej usytuowanych wśród tytułów naukowych. W Polsce uniwersytety posiadają długą i zwykle bujną historię, związaną z funkcjonowaniem przez setki i dziesiątki lat. Uniwersytety powstawały już od czasów średniowiecza, a jak wiadomo, im dłuższa historia działania, tym bogatsze zbiory, osiągnięcia czy sukcesy naukowe. Choć generalnie nie przywiązuje się większej wagi do miejsca studiowania, to z perspektywy czasu i poznania struktur, dostrzega się różnicę w poszczególnych placówkach.
